Uroczystą Mszą Świętą pod przewodnictwem Ks. Proboszcza Andrzeja Gruszki SCJ, rozpoczęliśmy w naszej parafii rok formacyjny. Homilię wygłosił do zebranych Ks. Michał Olszewski SCJ. Eucharystię, którą koncelebrowało pięciu kapłanów, poprzedziła Nowenna do MB Płaszowskiej, a po Mszy Św. odbył się wspaniały grill, gdzie oprócz kiełbasek, mogliśmy pośpiewać i potańczyć.
{galeria}rokpra09{/galeria}Naszą modlitwę, rozpoczęliśmy od Nowenny do MB Płaszowskiej, na którą tradycyjnie już od lat, co środę, przychodzi wielu naszych parafian. O godzinie 18.00, rozpoczęła się Eucharystia, której przewodniczył Ks. Andrzej Gruszka, proboszcz oraz Księża: Ks. Artur Wójcikowski, Ks. Marek Iwański, Ks. Piotr Chmielecki oraz Ks. Michał Olszewski - który wygłosił do zebranych homilię. Na samym wstępie Mszy Św., Ks. Proboszcz zwrócił uwagę na to, iż stajemy wokół ołtarza by dać wyraz jedności i komunii jaka istnieje między uczniami Chrystusa. Wezwał także zebranych do modlitwy za kapłanów oraz o nowe powołania kapłańskie z racji przeżywanego Roku Kapłańskiego. W homilii usłyszeliśmy m.in.:
Jest naszą ogromną radością, że możemy się spotkać wszyscy wokół Stołu Pana, u początku tego nowego roku formacyjnego, na Eucharystii pod przewodnictwem Ks. Proboszcza Andrzeja, wraz ze wszystkimi kapłanami – opiekunami różnych grup i z Wami drodzy, którzy te grupy tworzycie. Bo choć różną mają specyfikę, różne zaangażowania, różny charakter i cel, to jednak wypływają z tego jednego jedynego źródła jakim jest Ewangelia Jezusa z Nazaretu. Nie ma innej Ewangelii i nie ma innego Boga. Dlatego stajemy dzisiaj wspólnie, by rozpocząć ten rok i niejako spiąć w jedno nasze serca, które chcą iść za Jezusem. Nieraz przecież śpiewamy:
Jest jedno Ciało, jest jeden Pan
Jednoczy nas w Duchu byśmy razem szli
Usta głoszą chwałę Mu, w ręku słowa Jego miecz
W moc odziani tak idziemy, zdobywamy ziemie te.
W dalszej części kazania ks. Michał pytał zebranych: Czy wierzysz w Jezusa? Czy wierzysz, że On jest realny, prawdziwy, że On żyje? Odpowiedź na to pytanie będzie rzutować na twoje być albo nie być w tej grupie bliskiej Jezusowi. Będzie rzutować na twój entuzjazm bądź popadanie w coraz to głębszą duchową depresję, aż do zanegowania istnienia Jezusa z Nazaretu.
Pod koniec homilii kaznodzieja nakreślił nasze zadania wynikające z przynależności do poszczególnych grup: Nie możemy więc wstydzić się tego, że jesteśmy blisko Jezusa. Nie możemy pozwolić zepchnąć się w sferę kompleksów i zakłamania. Nie możemy czuć się gorsi dlatego, że nosimy imię Jezusa na czole. Trzeba nam powstać dzisiaj z duchowego ospania, i z odwagą w sercu i mocą Ducha, zacząć opowiadać światu o Jezusie. Nie jesteśmy w tych grupach, tylko po to, żeby było fajnie! Jesteśmy po to, by opowiadać o Jezusie, by pokazywać Jego drogę, by dawać świadectwo, że On daje szczęście i że tylko On może dać szczęście. Za Jezusem z Nazaretu nie da się iść obojętnie. Trzeba po prostu iść na całego. Głównym więc naszym zadaniem, bez względu na charakter grupy w której jesteśmy jest dawanie świadectwa o Jezusie. Jest po prostu EWANGELIZACJA!!! Tam gdzie jesteśmy na co dzień, w naszych środowiskach nauki, pracy, odpoczynku, może i nawet w domu, musimy zdobyć się na odwagę głoszenia Ewangelii poprzez świadectwo życia oraz słowo. Zobaczcie, gdyby każdy z nas przyprowadził w ciągu roku choćby jedną osobę na nasze spotkania, to następnego września, kościół nas nie pomieści! Choćby jedną osobę! Nie możemy się więc wystraszyć fenomenu antychrześcijaństwa w obecnej Polsce, ale musimy dać możliwość potężnej eksplozji Ewangelii w naszych sercach i środowiskach. Nie możemy się bać.
Po Mszy Św. miała miejsce radosna agapa, gdzie mieliśmy okazję zjeść dobrą kiełbasę, potańczyć i pośpiewać. Nasze wspólne spotkanie zakończyliśmy modlitwą w intencjach Ojca Św. oraz odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski. Pełni ewangelicznego entuzjazmu ruszamy do pracy formacyjnej w tym roku i polecamy wszystkich nas opiece Matki Bożej.
