Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: „Panie, chcemy ujrzeć Jezusa”. Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.
A Jezus dał im taką odpowiedź: „Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę powiadani wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, uwielbij imię Twoje”.
Wtem rozległ się głos z nieba: „I uwielbiłem, i znowu uwielbię”. Tłum stojący usłyszał to i mówił: „Zagrzmiało!” Inni mówili: „Anioł przemówił do Niego”. Na to rzekł Jezus: „Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie”. To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.
J 12,20-33
We fragmencie Ewangelii czytanej w V niedzielę Wielkiego Postu, św. Jan opisuje spotkanie Jezusa z tłumem przybyłym do Jerozolimy na święto Paschy.
Jezus zapowiada zbliżający się czas Swojej śmierci krzyżowej. Boi się cierpienia, ale mimo to pragnie wypełnić wolę Ojca. Doskonale wie, że, aby Jego życie wydało prawdziwy plon, musi umrzeć. Śmierć Jezusa jest konieczna, aby zostało pokonane zło i aby ludzie mogli zostać zbawieni. Jezus mówi, że pomimo cierpienia będzie to czas Jego chwały – że będzie „nad ziemię wywyższony” i przyciągnie „wszystkich do siebie”.
Pójście za Jezusem wiąże się z wyrzeczeniami, z przekraczaniem swoich przyzwyczajeń i pokonywaniem lęków. Jeśli chcemy Go naśladować, powinniśmy oderwać się od spraw tego świata i nastawić na ciągłe obumieranie. Jest to trudne, ale nagrodą za przyjęcie krzyża jest życie wieczne.
Kasia Z.
